Bu ay, 'Dragon Ball Z'nin ABD televizyonunda yayınlanmasının 20. yıl dönümü ve bu yıl, yaratıcı Akira Toriyama'nın mangayı sona erdirmesinden kısa bir süre sonra, Japonya'da yayınlanan son bölümünün 20. yıl dönümü. 'Dragon Ball Z' yayın bölümlerinde, yeniden başlatmalarda ve mangada yaşamaya devam ederken, franchise'ın İngilizce çevirilerinin tarihi, anime ve manganın niş bir takıntıdan daha geniş bir kitleye geçmesiyle Amerikan zevklerindeki değişiklikleri yansıtıyor - ve ABD'li yapımcılar denemeyi bıraktı animeyi başka bir şeye dönüştürmek için.
'Dragon Ball' ve 'Dragon Ball Z' arasındaki fark hakkında hızlı bir tazeleme ile başlayalım. Manganın tamamı Japonya'da basitçe 'Dragon Ball' olarak biliniyordu, ancak animenin yapımcıları 16. cildin uyarlanmasından sonra başlığı değiştirdi çünkü ton değişmişti: Olgunlaşmamış görünümlü bir şakşak aksiyon komedisinden gitmişti. genç Goku, yetişkin bir Goku ve oğlu Gohan'ın oynadığı biraz daha ciddi bir hikayeye. Toriyama, diziden sıkıldığı ve yakında bitirmeyi umduğu için 'Z'yi ekledi. Yine de manga endüstrisi böyle çalışmıyor.
Zamanında, 'Dragon Ball' Japonya'daki en popüler diziler arasındaydı ve 'Shonen Jump' dergisinin tirajını sağlıklı 6 milyon diziye çıkarmaya yardımcı oldu, bu nedenle Toriyama, editörleri ve okuyucuları tarafından teşvik edilerek, askere gitti, 1995'e kadar. Bu noktada nihayet seriyi sona erdirdi. Mangaya dayanan anime, ertesi yıl sona erdi.
Manga Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiğinde, insanlar 'Dragon Ball Z' animesine daha aşinaydı, bu nedenle lisans veren Viz Media onu neredeyse iki farklı seri olarak ele aldı: Şirket ilk 16 cildi yayınladı (artı cilt 17'nin birkaç bölümü) 'Dragon Ball' ve geri kalanı 'Dragon Ball Z' olarak. Sonraki baskılarda, Viz 42 ciltlik serinin tamamı için 'Dragon Ball'a geri döndü.
Toriyama, 1980'lerde ve 1990'larda, Kuzey Amerika'da giderek daha popüler hale geliyordu. En eski animelerden biri olan 'Speed Racer' 1967'de Amerikan televizyonuna geldi, ancak bir Japon çizgi filmi olarak tanıtılmadı. Tam tersine, gösteriye dublaj yapıldı, hikaye yeniden yazıldı ve karakterler yeniden adlandırıldı, böylece Japon kökenlerinden hiçbir iz kalmadı.
Sendikacılar takip eden yıllarda giderek daha fazla Japon animasyonuna yönelmeye başladılar, ancak kaynak materyalin saygı görmesi biraz zaman aldı. 1985'te Amerikan televizyonunda yayınlanan 'Robotech' üç farklı diziden birleştirildi ve hiç çevrilmedi. Yapımcı Harmony Gold, karakterlerin ağız hareketlerine uyması için senaryoyu yeniden yazdı.
Harmony Gold aynı zamanda 'Dragon Ball'u İngilizce konuşan izleyicilere sunan ilk lisans veren oldu, ancak artık neredeyse tüm izleri yok oldu. Viz'in 'Animerica' dergisindeki 2000 tarihli bir makaleye göre Harmony Gold, 1980'lerde bir ara 'Dragon Ball'un en az beş bölümünü adlandırdı. Bazı test pazarlarında yayınlanan dublajlar karakterlerin isimlerini değiştirdi: Goku 'Sıfır', Bulma 'Lena' ve Karin 'Wiskers the Wonder Cat' oldu. Yanıt 'cansız' oldu ve Harmony Gold onu bırakıp yoluna devam etti, geride sadece 'kayıp dub' ve diğer iki filmi bir araya getirerek yapılmış tek bir 'Dragon Ball' filmi söylentileri bıraktı. (Filmden birkaç ses parçası duyulabilir bu Dragon Ball Z hayran sitesi .)
Zaman geçti ve Amerikan anime ve manga fandomu yavaş yavaş büyüdü. 'Japonya'nın araba ve video kamera ihracatçısı olarak tüm başarısına rağmen, müzikleri, filmleri, televizyon programları ve kitapları birkaç istisna dışında yurtdışında iyi satmıyor.' New York Times yazarı Andrew Pollock 1995 yılında tonladı — her ne kadar televizyondaki 'Mighty Morphin Power Rangers'ın başarısı ve yetenekli ancak o zamanlar az tanınan film yapımcısı Hayao Miyazaki'nin çalışmalarına gösterilen son zamanlardaki ilgiyle birlikte, 'Japon animasyonu dünyayı kasıp kavurmaya başlıyor, ülkenin ilk büyük pop kültürü ihracatı.' Aslında, o hafta yeni bir TV programı başlamıştı - 'Sailor Moon' adında bir şey.
Bununla birlikte, Amerikan anime sahnesi 1996'da yeni yeni ortaya çıkmaya başlamıştı. 'Dragon Ball' mangasının bir bölümünü düzenleyen manga editörü ve bilgin Jason Thompson, 'Hala çok nişti' dedi. 'TV'de veya video mağazalarında neredeyse hiçbir şey yoktu.' Lise ve üniversite anime kulüpleri, bazıları tamamen çevrilmemiş, bazıları amatör altyazılı (fansubs) videoları izlemek için toplandı. Daha iyi topuklu hayranlar, 90'ların başında 'Dragonball' ve 'Dragon Ball Z'yi yayınlayan Nippon Golden Network gibi premium kablo kanallarında ham veya altyazılı anime izleyebilir.
Goku ilk olarak 1995'te Amerikan lisans veren Funimation'ın ilk çalıştırma sendikasyonu için dublajlı ve düzenlenmiş bir sürüm sunduğunda ana akım haline getirdi. Düşük reytingler nedeniyle 13 bölüm sonra iptal ettiler.
Ancak Funimation, 'Dragon Ball Z'nin de lisansını almıştı ve ilk bölüm 13 Eylül 1996'da Amerikan TV'de yine ilk yayında yayınlandı. 'Dragon Ball' gibi, yoğun bir şekilde düzenlendi: Funimation, 'Dragon Ball Z'yi ABD tüketimi için 67 orijinal bölümden 53'e indirdi. Ancak bu gösteri daha iyi oldu ve sendikacıların ilgisizliği de dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle iptal edilmeden önce iki sezon sürdü.
Thompson, ''Dragon Ball'un iyi gitmemesine şaşırmadım' dedi. “Zor bir satış, çünkü çok 'çocuk' bir görünüm ve duyarlılığı, gençlerin müstehcen yetişkin mizahıyla birleştiriyor. Kame-Sen'nin ABD baskılarında sansürlenmesi gereken ve hikayede bazı tuhaf boşluklar bırakan , vb. Öte yandan, 'Dragon Ball Z' temelde ABD'de zaten popüler olan, ancak daha önce bu şekilde bir araya getirilmeyen dövüş sanatları ve bilim kurgu içeren bir ergen süper kahraman hikayesidir. Ayrıca, 'Sailor Moon' (ve bu konuda 'Robotech') gibi 'Dragon Ball Z', o zamanlar ABD'deki çocuk / YA televizyonunda oldukça sıra dışı olan, devam eden bir hikaye formatına sahipti. Her 30 dakikalık bölümün kendi başına yazılması gereken zamanın çoğu Batılı TV şovunun aksine, uçurumlar ve birikimle devam eden bir arsa olduğunda hikayeye daha fazla yatırım yapmanızı sağlar.'
Viz, 'Dragon Ball' ve 'Dragon Ball Z' mangasını 1998'de önce bireysel bölümler olarak, ardından 2000'de toplu baskılar olarak yayınlamaya başladı. Aynı yıl, Cartoon Network, dizinin daha iyi karşılandığı Toonami bloğunun bir parçası olarak 'Dragon Ball Z' animesinin tekrarlarını göstermeye başladı. Funimation, bu sefer yeni bir seslendirme ve daha az sansürle yeni bölümlerin üretimine devam etti ve yeni versiyon 1999'dan 2003'e kadar Toonami'de yayınlandı ve 2008'e kadar tekrar gösterimleri devam etti. Şu anda hem 'Dragon Ball' hem de 'Dragon Ball Z' üzerinde anime akışı olarak görülmek Funimation web sitesi ve Hulu'da.
Thompson, 'Dragon Ball Z'nin daha genç bir kitleyi anime ve mangaya getirerek yeni bir çığır açtığını düşünüyor. '90'ların başında, anime ve manga bu tür bir 'yetişkin erkek' hissine sahipti,' dedi bize. 'En iyi bilinen başlıklar, 'Kabuktaki Hayalet' ve 'Akira' gibi sert bilim kurgu ya da daha kötüsü, 'Urotsukidoji' tarzı X dereceli şeylerdi. Sonra 'Sailor Moon' ve 'Dragon Ball Z' ortaya çıktı ve anime ve manga mecazlarını -karakter tasarımları, hız çizgileri, uçurum hikayeleri- genç bir ana akım izleyici kitlesine tanıttı. çok animenin eski nişinden daha büyük. Birkaç yıl sonra 'Pokémon' animasyon dizisi çıktığında, geri dönüş yoktu.'
Ve dahası var. Thompson, “Özellikle 'Dragon Ball Z' vakasında, bir 'çocuk' dizisinde gösterebileceğiniz şiddetin sınırlarını zorladı ve bu çok içten, çok orijinal süper kahraman gücü fantezisini sundu” dedi. 'Birincisi, fiziksel eğitim ve kendini geliştirmeye yönelik shonen manga vurgusu var - Goku'nun iş onun için! - Batılı süper kahraman çizgi romanlarında neredeyse hiç bulamayacağınız bir şey, burada kahraman genellikle saf cesaret ve çabadan ziyade zekası sayesinde kazanır. İkincisi, aynı zamanda yeni olan 'yenilen düşmanlar iyi adamlar olur' olayı da var. Üçüncüsü, karakter tasarımları kaslı, ancak çok karikatürümsü ve arkadaş canlısı ve genç görünüyorlar, örneğin 'Süpermen' veya 'Kuzey Yıldızının Yumruğu' gibi 'keskin gerçekçilik' maço adam görünümünden gerçek bir kopuş. Dördüncüsü, aklıma gelen hiçbir Batılı süper kahraman çizgi romanı, karakterlerin sadece bir şeyleri işaret ettiğini ya da ellerini bir şeylere sallayıp onları havaya uçurduğunu göstermedi. Çocukların saldırganlıklarını sergilemeleri için süper çekici bir fantezi yolu ve dizideki tüm ölümlere rağmen, ebeveynler muhtemelen etrafta koşuşturup hayali silahlarla ateş etmekten daha çok hoşlandılar.'
'Temelde,' diye devam etti, 'Dragon Ball Z', ABD'ye shonen manga duyarlılıklarını tanıttı, 'Sailor Moon'un shojo mangayı tanıtması gibi. Açıkça süper kahramanların popülaritesini geçmemiş olsalar da, ikisi de daha genç bir çizgi roman/manga hayranları nesli yaratmada ve 1990'ların ortalarında gelişen 'çizgi romanlar ciddi, sinirli yetişkinler içindir' olayını dağıtmada büyük rol oynadılar. Çünkü bir 'Dragon Ball Z' hayranı, 'Dragon Ball Z'nin ne kadar ciddi, sinirli ve dramatik olduğu konusunda ısrar etse bile (ve bu dır-dir dramatik!), o karakter tasarımlarına bakıyorsun ve gülümsemeden edemiyorsun.'
