John Wagner ve Carlos Ezquerra, Yargıç Dredd'i yarattığından beri , 2000 AD , o her zaman yakıcı hiciv ve samimi hamur arasındaki çizgide durdu. Mega-City One, Amerika Birleşik Devletleri için acımasız bir alegori ve fütüristik şiddet sahnelerini aynı anda sahnelemek için harika bir yer. En iyi ihtimalle, Dredd çizgi romanları, ikisi arasında hiçbir zaman belirgin bir çizgi çizmeden, tam anlamıyla eğlence ve sosyal eleştiri işlevi görür.
Yargıç Dredd: Sahte Tanık Brandon Easton tarafından Kei Zama ve Silvia Califano'nun sanatıyla bu aksiyon dolu hiciv geleneğini takip ediyor. Dört sayılı IDW'nin yakın zamanda yayınlanan koleksiyonu, dört sayılı bir mini diziyi bir araya getiriyor. Hikaye, zengin ve güçlüler için kaçak mal kuryesi olarak çalışan bir Adalet Okulu terki olan Mathias Lincoln'ün etrafında dönüyor. Mathias yanlış işi aldığında, kendisini aşırı sağ gazetecilik ve insan kaçakçılığının çarpık dünyasında bulur. Ve hepsinden önemlisi, şimdi tek Yargıç Dredd tarafından takip ediliyor.
Sadece 'kaos böceği' olarak bilinen tehlikeli bir hastalığın ve endişe verici bir şekilde kutuplaşmış bir nüfusun fonunda geçen bu, 2020'ler için özel olarak yapılmış bir Dredd. Easton'ın iki muhalifi Bay Filth ve Shannon McShannon, göçmenlerden hoşlanmadıklarını ve Mega-City One'ın bir 'gezegensel refah devleti' olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğuna dair endişelerini sık sık tartışan iki yabancı düşmanı haber uzmanı. Kitap boyunca, takipçileri giderek daha fanatik hale geliyor. Nefret suçları ve isyanlar artıyor. Bir noktada Dredd ve başka bir yargıç, Filth ve McShannon'ın programlarının yasallığını tartışır. Bir düzeyde şiddeti kışkırtıyor gibi görünüyorlar, ancak diğer yandan bu, ifade özgürlüğü olarak korunuyor.
Easton, yabancı düşmanlığının tehlikelerini ve sosyoekonomik olarak haklarından mahrum bırakılanlar için koruma eksikliğini tartışmak için kötü şöhretli militan polisi kullanarak, modern Amerikan zeitgeistinin çoğunu parlak bir şekilde özetliyor ve kınarken onu geleceğe yansıtıyor. Easton'ın toplumsal eleştiri konusundaki yeteneği, yalnızca hikaye anlatma becerisiyle rekabet edebilir. Yargıç Dredd: Sahte Tanık Her bir bükülme bir öncekinden daha garip olduğu için okuyucuları ayak parmaklarında tutacağından emin olabilirsiniz.
Zama ve Califano'nun eserleri çılgın ve canlandırıcı. Easton'ın yazılarının sahip olduğu aynı derecede nüans ve abartıya sahipler. Yayılan fütüristik şehir manzaraları, sayfalarında evdeymiş gibi hissedecekti. 2000 AD veya Ağır metal . Hatta Zama ve Califano, türün babalarından biri olan Moebius'a saygılarını sunacak kadar ileri gidiyor. Okurlar Mathias'ı ilk gördüklerinde, tıpkı John Difool'un Jodorowsky ve Moebius'un ilk sayfasında yaptığı gibi, büyüyen bir metropolün içine kafa kafaya düşüyor. Incal. Bu iki sanatçının bu türe ve onun tarihine açıkça bir sevgisi var, ancak bu, çalışmalarının bayat veya tarihli olduğu anlamına gelmiyor. Bazen gevşek, mürekkepli gölgeler ve hassas çizgilerden oluşan kombinasyonları, çizdikleri hikaye kadar acilen çağdaş hissettiriyor. Son zamanlarda bazı renkleri sağlayan renkçi Eva de la Cruz Dark Knights: Death Metal - The Last 52 , kitabın stilize edilmiş doğasından uzaklaşmadan dünyayı yaşanmış hissettirmek için inanılmaz bir iş çıkarıyor.
Yargıç Dredd: Sahte Tanık özellikle ince bir kitap değil. Siyasetini ve etkilerini gururla koluna takıyor ve onun için daha iyi. Bu, ünvanını on yıllardır popüler kültürün eğlenceli bir parçası haline getiren, yeni nesil okuyucular için güncellenen küstah, korkusuz bilim kurgu. Yaratıcı ekip, Yargıç Dredd'in şimdiye kadar hiç olmadığı kadar alakalı olduğunu kanıtlayan harika bir yeni kitap hazırladı.
