Robot tarafından işletilen gelecekler ve/veya çevresel felaketle ilgili hikayeler bilimkurguda bol miktarda bulunur, ancak bu, varyasyona yer olmadığı anlamına gelmez. Konuşma konusu olan mesele, Eden . Justin Leach tarafından yaratılan ve üretilen, Netflix anime serisi bu fikirlerin her ikisine de kendi renkli ve dokunaklı yorumunu sunmak için sadece dört, 25 dakikalık bölüm kullanıyor ve temalarına daha az aşina olan genç izleyiciler için uygun ve verimli bir giriş olmasını sağlayan bir yaş derecelendirmesiyle.
Akış hizmetinin orijinal anime çıktılarının çoğu gibi, Eden uluslararası bir içerik oluşturucu listesine sahiptir : Tayvan'ın CGCG'sinden animasyon, yönetmenlik Fullmetal Alchemist: Kardeşlik Yasuhiro Irie, Studio Bones'un kurucu ortağı Toshihiro Kawamoto'dan karakter tasarımı ( Kovboy şöhret), Fransız grafik romancı Christophe Ferreira'dan konsept tasarımı, Kimiko Ueno'dan senaryo yazarlığı - en çok tanınan Uzay Dandy, Küçük Cadı Akademisi ve Carole ve Salı -- ve anime kredileri arasında yer alan Kevin Penkin'den müzik Kalkan Kahramanının Yükselişi, Tanrı'nın kulesi ve Abyss'te yapıldı.
Eşit derecede etkileyici bir İngiliz seslendirme kadrosuyla (birkaç isim vermek gerekirse, Ruby Rose, David Tennant, Rosario Dawson ve Neil Patrick Harris), bitmiş üründen büyük şeyler beklersiniz. Ve genel olarak, Eden sunar. Önermesi ve ortamı -son insanın var olduğu bilindiği zamandan 1000 yıl sonra bir dünya- pek de yeni bir dünya olmadığı gibi, tek başına dolaşan bir insan (Sara) fikri de onun gizemlerini düşünmek için bırakılmış değil. Ancak yine de, bununla ilgili herhangi bir yetişkin şikayetinin yerini alan daha geniş bir kitleye hitap etmek için bariz bir istek var; resimli kitap renk şemasında belirgindir ve ebeveyn/çocuk ilişkilerine odaklanır. Bu, dizinin travmadan ya da bu tür insan-robot masallarından doğal olarak gelen varoluşun doğası hakkında ağır, felsefi fikirlerden de uzak durduğunu söylemek değildir. Duygusal ve kavramsal vuruşlar, bahşiş ve konvolüsyona ihtiyaç duymadan etkilidir.
Pixar'ınki gibi Duvar-E , Eden 'in robotları, bakmaları gereken insanların nereye gittiğinden tam olarak emin olmasalar bile, insanlığın belirlenmiş bakıcıları haline getirildi. Bebekken bir bölmede keşfedilen Sara, onu Zero adında zalim, insan karşıtı bir robottan saklamaya çalışan iki robot ebeveyn, E92 ve A37 tarafından evlat edinilir ve büyütülür. Sizi asıl bağlayan şey bu temel ilişkidir: Sara'nın hayatındaki iki ebeveyn figürü, organik bir yaşam formuna bakmanın ne anlama geldiği ve onlarla birlikte gelen tüm mantıksız tuhaflıklar ile boğuşurken, Sara'nın kendisi de ergenlik duygularıyla boğuşmak zorundadır. isyan ve muhtemelen türünün tek örneği olmanın şiddetli izolasyonu. Pek çok genç ve genç yetişkin, kendilerini gerçekten anlayabilecek kimsenin olmadığını düşünüyor - Sara'nın ilişkilendirilebilir güvensizlikleri, kelimenin tam anlamıyla gerçekler olarak, ayrılmaz bir şekilde büyütülür ve yankılanır. Penkin'in notası, delici, yalnız dizeleri ile atmosferik olarak bunun altını çiziyor.
Onun ve robot ailesinin yaşadığı dünyanın tasarımı ve hissi, hikayenin tonu için çok iyi düşünülmüş. CG anime, bazı fantastik başarılara rağmen tartışmalı bir seçim olmaya devam ediyor ( Lupin III: İlk ve daha yakın zamanda, Yeni Tanrılar: Nezha Yeniden doğmak ). Doğal olarak, animasyon robotik karakterler için en iyi sonucu verir ve insan ifadesini tam olarak oluşturmada biraz daha az başarılıdır, ancak kendinizi tamamen oyuna kaptırırsanız Eden , yakında unutacaksın. Zeki karakter tasarımı, hareket ve seslendirme kombinasyonu, 'iyi' robotları cana yakın kılıyor - dünyanın yüzsüz ama sevimli droidlerine benzer. Yıldız Savaşları evren -- ve 'kötü' robotlar kişisel değildir ve bu nedenle tehditkardır.
ile yapışmak Yıldız Savaşları Karşılaştırma, özellikle pelerinli Zero, bir dokunuştan daha fazlasına sahiptir. Darth Vader onun hakkında; siyah, köşeli vücudu, bol, kirlenmemiş ortam ve yok etmeye çalıştığı yuvarlak kenarlı, renkli isyancılarla keskin bir tezat oluşturuyor. İçinde yaşadığı kübik dikilitaş, aynalı duvarları ile manzaraya uyum sağlamayı amaçlasa da, onun sayesinde daha çok bir Yalnızlık Kalesi veya Saruman'ın Beyaz Kulesi gibi, doğal dünyanın üzerinde beliren soğuk ve yabancı bir nesne haline geliyor.
diye bir argüman var Eden genel çalışma zamanı abilir tıpkı bir film kadar iyi işlemesini sağlayın ve tüm mini diziyi tek seferde bitirmek, sanki olabilirmiş gibi hissettirebilir. Bununla birlikte, onu bölümlere ayırmak, daha kısa dikkat süreleri olan genç izleyiciler için daha iyi olabilir. Aynı zamanda dizinin dört perdelik yapısı arasında net bir betimleme yaratıyor, her birinin bitişi geçmişi biraz daha açıyor, böylece izleyici gözüpek kahramanın yanında önemli bilgileri bir araya getirebiliyor. Sonunda, Eden ortaya koyduğu sorulara tam olarak somut cevaplar vermez -- robo-pocalypse alt türünün merkezindeki sorular -- ve eğer yakından dikkat ederseniz bazı ifşaatlar kolayca ayırt edilebilir, ancak yukarıda bahsedilenler gibi Duvar-E , en önemli düzeyde çalışır -- duygusal olarak.
Eden 27 Mayıs'ta Netflix'te dünya çapında akış için kullanılabilir.
