İpler, bir güreş ringinin ve genel olarak modern güreşin ayrılmaz bir parçasıdır: üst ip ve sıçrama tahtası hareketleri, dalışlar, kıyamet kulesi - tüm bu hareketler bir şekilde iplere dayanır. WWE'nin (ve genel olarak güreşin) iplerle ilgili uyguladığı kuralları hiç merak ettiniz mi? İyi bilinenden daha belirsiz olana kadar birkaç teknik ayrıntıya dalalım.
ip kopması
İp kopması, güreşte ipler söz konusu olduğunda en bariz kuraldır - ve tartışmasız en yanlış anlaşılan kuraldır. Rakip iplere dokunduğunda veya iplerin altında bir vücut parçası olduğunda güreşçilerin kırılması gerekir. Eğer mecbur kalmazlarsa, hakem diskalifiye çağrısı yapmadan önce beş sayı verir. Müsabıklardan biri halatlardaysa, bir pinfall veya teslim de kırılmalıdır. Ancak bu kural neden diskalifiye olmayan maçlar için de sıklıkla uygulanmaktadır?
Teknik olarak, bir düşüşün hala gerçekleşmesi gerekiyor içeride yüzük aksi belirtilmedikçe İpler halkanın bir parçası olmakla birlikte, halkanın ne içinde ne de dışında düşünülür. Onlar engel. Bu, bir güreşçinin kısmen ringin dışında olduğu veya en azından tam olarak ringin içinde olmadığı durumlarda bir düşüşün gerçekleşemeyeceği anlamına gelir. Bu nedenle kural, Teslim Maçları, Sokak Dövüşleri veya Çelik Kafes Maçları gibi, diskalifiye olmayan ve ringin içinde düşmeyi gerektiren diğer maçlarda da geçerlidir. Bu durumlarda boyun eğmeyi sürdürmek yasa dışı olmasa da, bir güreşçi rakibi iplerdeyken kazanamaz (maçın ilave bir Falls Count Anywhere şartı yoksa). Bu kural aynı zamanda apronun teknik olarak ringin dışında olduğu anlamına gelir ve bu nedenle apron üzerinde, ringin içinde herhangi bir vücut parçası olmayan bir güreşçi sayılmalıdır.
Halatlara Tırmanmak
Güreşçiler iplere tırmanırken hakemlerin neden beşli saydığını hiç merak ettiniz mi? Cevap basit: iplere tırmanmak da yasa dışı. Kural bugün nadiren uygulansa da, 2000'li yılların başında Brian Hebner gibi hakemlerin en üst ipe gittiklerinde güreşçileri saymaya başladığını görebilirsiniz. Tabii ki, modern WWE tarihinde hiç kimse bunun için diskalifiye edilmedi.
WCW, ancak farklı bir hikayeydi. Şirket, Bill Watts'ın saltanatı sırasında 1992'de üst ip hareketlerini yasakladı. Kural, üst ip hareketlerine daha yıkıcı bir etki vermek ve topuklara kırılacak başka bir kural sağlamak için tasarlandı. Ancak, hücumlarının ve bitirici hareketlerinin önemli kısımlarını değiştirmek zorunda kalan Ricky Steamboat, Brian Pillman ve Bobby Eaton gibi yıldızları üzdü.
Kural uzun sürmese de, etkilerini en az bir PPV'de duyurdu. saat plaj patlaması 1992 , Arn Anderson, Bobby Eaton ve Steve Austin'den oluşan takıma Nikita Koloff, Barry Windham ve Dustin Rhodes'a karşı oynanan maça mal oldu.
Aşırı İp Diskalifikasyonu
Bu, iplere tırmanmak kadar arkaik görünüyor ama muhtemelen biraz daha iyi biliniyor, çünkü çoğunlukla WCW doksanların ortalarına ve sonlarına kadar bu kurala bağlı kaldı. Konsept basit görünüyor: Bir güreşçi rakibini en üstteki ipin üzerinden dışarıya atarsa diskalifiye edilir. Eh, pratikte, o kadar kolay değildi.
Buradaki zor kısım, bir güreşçinin kasıtlı olarak üst ipe atılır. İfade, yoruma yer bıraktığı için önemliydi. Genellikle, sadece bir rakibi ipin üzerinden bir başlangıç veya arka plan ile itmek bir DQ'ya yol açtı. Rakibi iplerin üzerinden geçiren çamaşır ipleri veya dropkicks genellikle yasal kabul edildi çünkü güreşçinin momentumunun onu hareketin kendisinin değil ipin üzerinden aldığına karar verildi. Bu ayrımın herhangi bir anlam ifade edip etmediği tartışmaya açık.
Kural, hayranların babyface'in sadece kararın tersine çevrilmesi için kazandığına inanmaya yönlendirildiği birçok 'Tozlu Finish'e yol açtı. En belirgin örnek muhtemelen Road Warriors'ın NWA World Tag Team unvanlarını kazanamamasıdır. Starrcade 1987 (kayfabe) memleketleri Chicago'da, çünkü Animal bitişten önce Arn Anderson'ı iplerin üzerinden atmıştı.
Etiket Halatını Tutmak
Bu kural, doksanların sonundan 2000'lerin başına kadar sessiz bir ölümle öldü gibi görünüyordu, ancak o zamandan beri biraz canlanma, amaçlanan bir canlanma gördü. Bir etiket takımı maçı sırasında, takım köşelerinin her birine, dışarıdan takım üyesinin yasal bir etiket yapmak için tutması gereken bir etiket ipi vardır (yasal bir etiket, ortağın elini tokatlamak olarak tanımlanır). üst ip, ama bu farklı bir zamanın hikayesi). Bu günlerde bir etiketin yasal olarak yapılıp yapılmadığını gerçekten kimse umursamıyor gibi görünse de, etiket ipi her WWE şovunda hala görülebilir.
Halatlar ve Kablolar
Bu tam bir kural olmasa da, WWE'nin çelik kablolar yerine gerçek halatları kullanan tek büyük güreş promosyonu olduğunu belirtmek oldukça ilginç. Bunu yapan diğer tek promosyon olan AWA, yaklaşık otuz yıl önce kapılarını kapattı.
Neden? Jim Cornette'e göre, Vince McMahon ona WWE'nin her zaman gerçek ipler kullandığını ve asla geçiş yapmadığını söyledi. Gelenek muhtemelen Vince McMahon'un büyükbabası Jess McMahon'un New York bölgesinde hem boksu hem de güreşi desteklediği ve her iki spor için de aynı yüzüğü kullandığı zamandan kaynaklanıyor. WWE (ve şimdi AEW) ringinin diğer birçok geleneksel güreş ringinden (16x16 veya 18x18 yerine 20x20 fit) daha büyük olmasının nedeni de budur.
Güreş, mat tabanlı bir spor sunumundan hızlı tempolu, yüksek uçan, atletik bir gösteriye dönüştüğünden, bu kuralların çoğu bugünün bakış açısından geçerli değildir - veya herhangi bir anlam ifade etmez. Ama yine de zamanlarında bir amaca hizmet ettiler ve büyüleyici bir güreş tarihi oluşturdular.
