Zavallı She-Hulk. Marvel Evreninde daha tanınan kadın karakterlerden biri olmasına rağmen, birkaç yıldan fazla bir solo diziye tutunamıyor. Mevcut bir dizisi olmayan Marvel, 30. yıl dönümü için zamanında tek seferlik bir 'She-Hulk Sensational' verdi. Ya da en azından, satış konuşması bu. Gerçeklik? Bu başka bir hikaye.
Peter David ve Jonboy Meyers'in baş hikayesi aslında yıl dönümü ile ilgili tek hikaye. David, John Byrne'ın günlerinde okuyucuyla birlikte 'dördüncü duvarı' yıktığı She-Hulk'un eski günlerini yermekten, protestocu bir She-Hulk'u 'Noel Şarkısı' temalı bir hikayeye bile sürüklemeye kadar çok eğleniyor. Şakayı zaten anladığını ve lütfen şimdi bitirebileceğini işaret edip duruyor. Aynı zamanda, karakterin ticari olarak başarılı olmasını sağlamak için yapılan sayısız girişimin yanı sıra, çizgi romanlardaki genel özgünlük eksikliğine ve her şeyin her zaman en son hit olan bir şeye nasıl geri döndüğüne de keskin bir bakış. Sadece iyi bir kahkaha arayan insanlar, elbette, 'Bu hikaye, okuduğunuz son çizgi romandan sonra ve bir sonraki çizgi romandan hemen önce geçiyor' gibi altyazıları takdir edeceklerdir. Meyers, çizgi romanı biraz abartılı özelliklerle, keskin kenarlarla ve bombeli kürelerle çiziyor. 'Süper deforme' ve normal anatomi arasındaki sınırın kenarından geçiyor ve karakterleri ilginç bir şekilde ele alıyor. Bazen diğerlerinden daha iyi noktalarda çalışır. Örneğin, She-Hulk'un kolsuz bluzundan aşağı itilen iki balon gibi görünen şeye düşkün olduğumu söyleyemem ama avukat gibi giyindiğinde göğsü çok daha normal görünüyordu.
Öte yandan, Brian Reed ve Iban Coello'nun hikayesi daha çok bir envanter 'Ms. She-Hulk'la birlikte rol aldığından beri tozlanan Marvel senaryosu. (Birkaç yıl önce 'Gizli İstila'nın önüne koyan bir dipnota ihtiyaç duyması, durumun neredeyse kesinlikle böyle olduğunu düşünmeme neden oluyor.) HYDRA'nın bankaları soymaya ihtiyaç duyduğu oldukça sıkıcı bir hikaye, bir komplo noktası gibi batan bir olay. Böyle davranma girişimlerine rağmen balonu kurşunlamak mantıklı. Coello'nun sanatı iyi, ancak bu bir She-Hulk özel olduğu için Coelle'nin büyük yeşil bir kadın çiziyor olabileceğini göz ardı etmek zor ama aslında She-Hulk'a hiç benzemiyor.
Özel bölüm, Byrne'ın 'Sensational She-Hulk' #40'ın yeniden basımıyla tamamlanıyor, ki bu, She-Hulk'un çıplak ip atlamasını içeren rezil ilk beş sayfası nedeniyle seçildiğini sadece hayal edebiliyorum, sadece dürüstlüğünü korumak için bulanık çizgilerle. Mesele şu ki, Byrne tüm sayfaları bir hikaye anlatmak yerine giderek daha belirgin olan oyalama taktikleriyle doldururken, kitap açıkça otomatik pilota geçtiğinden gurur duyulacak bir an değil. Bu aynı zamanda çok parçalı bir hikayenin ilk bölümü olduğu için (ve tabii ki, bu diğer bölümler burada yeniden basılmamıştır), okuyucuya, yayınevindeki birinin sonuna atlama zahmetine bile girmediği izlenimini verir. tatmin edici bir okuma deneyimi olacağından emin olun. Byrne'ın koşusunun özelde gösterilmesini istemeni anlayabilirim, ama neden onun tam bir hikaye anlatan sorunlarından birini kullanmıyorsun?
'She-Hulk Sensational' maalesef sansasyonel bile değil. Beş dolara, eski bir envanter öyküsü almak ve bu çizgi romanın 80 sayfasının 60'ını kaplayan tamamlanmamış bir yeniden baskı, saf ve basit bir hakarettir. David ve Meyers'in ellerinden geleni yapmalarını takdir ediyorum ama 80 sayfalık bir hikayeye ayak uydurmak büyük bir hayal kırıklığı. Hikayeleri tek başına daha yüksek bir puan alırdı, ancak şirketini görmezden gelmek imkansız.
