Ne zaman Uzay Yolu: Yeni Nesil 1987'de çıkış yaptı, kazanandan başka bir şeye benziyordu. Kötü senaryolar, ayrılan oyuncular ve belki de son sınırın kendi yolunda ilerlediği hissi tarafından kuşatılmıştı. Ancak kısa sürede dönüş yaptı. Yedi yıllık çalışma süresinin sonunda, TNG sadece neyle ilgili kuralları değiştirmedi Yıldız Savaşları olabilir, ama aynı zamanda tüm zamanların en iyi televizyon programlarından biri olarak yerini sağlamlaştırdı.
İlk üç sezon, hızlı bir gelişme alıştırmasıydı ve Bir sonraki nesil dayanağını bulma lüksüne sahipti. Adımlarını attıktan sonra, kalitesi daha nüanslı hale geldi ve yazarlar yeni hikayeler ve olay örgüleri denedikçe mevsimler değişti. En kötüsünden en iyisine, işte her mevsim Bir sonraki nesil sıralanmış.
Sezon 1
TNG 'nin yükseklikleri, inanılmaz derecede sarsıntılı başlangıcı için daha da öne çıkıyor. Zorlu bir üretim süreci ve 15 yıllık geliştirme cehenneminden betimlenen hikayelerle dolu, sağa ve sola yanlış notlar aldı. Gene Roddenberry'nin yeniden yazmaları, idealize edilmiş bir gelecek adına kişilerarası çatışmaları ortadan kaldırdı - senaryolardan dramayı emerek - ve Wesley Crusher'ı rezil şımartması hayranları buz gibi bıraktı. Gates McFadden ve Denise Crosby diziden ayrıldı ve Patrick Stewart tüm çabanın bir sezon içinde bitmesini bekliyordu.
Ve yine de 1. Sezonda bile, daha iyi şeylerin flaşları ortaya çıktı. Oyuncular her zaman malzemeyi gölgede bıraktı ve derin kusurlu senaryoların üstesinden gelmeye çalıştı. Keskin fikirler görülebiliyordu, özellikle de John de Lancie'nin Q'su. Ayrıca, Ferengi gibi teklemeler bile daha sonraki sezonlarda kurtuluş buldu. Hayran kitlesi, gösterinin tuhaflıklarını çözmesine izin vermeye istekli olduğunu kanıtladı ve sendikasyon yayın platformu, ağların karışmasını engelledi. Gidecek bir yolu vardı, ama iyileşmek için zaman vardı - ve onu kurtarmak için zaman vardı.
2. Sezon
Sezon 2 aslında almak için iyi bir kredi hak ediyor Bir sonraki nesil 1. Sezonun felaketinden ileriye doğru büyük sıçramalar yaparak, olması gerektiği yerde, bunu çok büyük bir baskı altında yaptı: 1988'de bir yazarın grevi geliştirme süresini sınırladı ve diğer sorunların yanı sıra sezonun rezil klip şovunun finaline yol açtı. yürüyüş McFadden'ın yerine cesur Diana Muldaur getirildi ve onun Dr. Pulaski oyuncu kadrosunun geri kalanıyla hiçbir zaman tam bir bağ kuramadı.
Buna rağmen 2. Sezonun çoğu 1. Sezondan çok daha güçlüydü. Karakterler ritimlerini bulmaya başlarken Whoopi Goldberg'in Guinan olarak gelmesi oyuncu kadrosuna dengeleyici bir etki getirdi. Her ne kadar hala düzensiz olsa da, bölüm kalitesi iyileşti ve The Measure of a Man gibi daha büyük soruları tekrarlayan öne çıkanlar oldu. Yıldız Savaşları düşünmekte başarılıydı. Ayrıca Q Kimdi? Borg'un tüyler ürpertici tanıtımını içeriyor. Bir sonraki nesil nihayet o anda orijinal dizinin gölgesinden çıktı ve gelecek harika şeyler için zemin hazırladı.
7. Sezon
Gelecek Nesil perde çağrısı tam zamanında geldi. İle Yıldız Savaşları: Derin Uzay Dokuz Dominion Savaşı için hazırlanıyor, TNG birçok kişisel bölümle içe döndü. Güçlü konseptler hâlâ gündemdeydi, özellikle de gemiyi sıradan bir bakış açısıyla gösteren ve son animasyon serilerine ilham kaynağı olan Lower Deck. Dizinin All Good Things finali… Q'dan hoş bir dönüş ve karakterleri asla gözden kaçırmayan zamana yayılan bir hikaye ile güzel bir şekilde tamamladı.
Ancak sezon, kazananların payını öne çıkarırken, kanıtta daha fazla yer tutucu ile çok az ve çok uzak hissettiler. Beverly'nin büyükannesinin sevgilisinin hayaletini baştan çıkardığını gören rezil Sub Rosa, gülünç derecede kötüye istenmeyen bir dönüşe işaret etti. yürüyüş, ve gösteri bir bütün olarak söylenecek şeyler tükeniyormuş gibi geldi. İle Yıldız Savaşları: nesiller tekme atmak TNG uzun metrajlı filmlerde, köpekbalığı atlama ciddi bir şekilde başlamadan önce sezonun zarafetle eğilmesi yeterliydi.
4. Sezon
The Best of Both Worlds sona erdiğinde ve Atılgan, görünüşte aşılmaz Borg'u yenmek için mucizevi bir yol bulduğunda 4. Sezon bir patlamayla başladı. Bunu, Picard'ın asimilasyonunun ardından yaşadığı travmaya odaklanan şaşırtıcı bir bölüm olan Family izledi. Bu, geminin kaptanını daha önce hiç olmadığı gibi insanlaştırırken, haftanın kendi kendine yeten maceraları geleneğini büyük ölçüde kırdı.
Bu tür bir bakım, tüm sezonun parolası haline geldi. Destansı hikayeler kaldı - Worf ve Klingonlar, Yıldız Filosu'nun geleneksel düşmanları kendi başlarına geldikçe en büyük faydalanıcılar oldular - ancak daha kişisel bölümler sezonu gerçekten ayırdı. Data's Day ve Half a Life'ın beğenileri, karakterleri kriz durumlarının dışında gösterdi ve evrene yeni bir gerçeklik hissi verdi. Aniden Yıldız Savaşları insanların maceralara atılmak yerine hayatlarını yaşadıkları bir evrendi.
6. Sezon
6. Sezon, en iyi işçilik olarak tanımlanır, çünkü yazarlar potansiyel taşıyan hikaye çizgilerini özenle çıkardılar ve oyuncular topuklarını tekmelemek zorunda kaldılar. Derin Uzay Dokuz prömiyer yapmıştı ve temellerini bulurken, Bir sonraki nesil bir dizi sağlam, kaliteli bölümle çizgiyi tuttu. Gerçekten de, sezonla ilgili tek olumsuzluk, içeri sızan sessiz gönül rahatlığı duygusuydu: Oyunun zirvesinde bir gösterinin işaretleri ve tırmanacak yeni dağlar arıyordu.
Oyuncular daha önce hiç olmadığı kadar kaslarını germek zorunda kaldılar ve sezonun sevinçlerinin büyük kısmı onların yetenekli omuzlarındaydı. Brent Spiner, A Fistful of Datas'da koca bir haydut çetesini canlandırdı, William Riker ilk olarak Second Chances'te ikizi Thomas ile tanıştı ve Deanna Troi, Face of the Enemy'de bir Romulan casusu olarak bunu yaymak zorunda kaldı. Picard ve Q, Goblen'deki rekabetlerinde tuhaf bir kişisel yön buldular. Ancak sezonun en yüksek noktası, David Warner'ın Cardassian işkencecisinin Picard'ı Orwellvari bir cehenneme soktuğu Komuta Zinciri oldu.
3. Sezon
Bu yıldı Bir sonraki nesil Güçlü olayların istisnadan ziyade kural haline gelmesiyle adımlarını attı. 1. Sezonun günahları çoktan gitmişti ve şov sonunda potansiyelini gerçekleştirme şansını yakaladı. Neyin kapılarını açan bir dizi cesur girişimle fırsattan yararlandı? Yıldız Savaşları olabilirdi. Dünkü İşletme Tasha Yar'ı geri getirdi Şaşırtıcı bir şekilde, The Most Toys gibi ekibin ahlakının sınırlarıyla boğuşan benzer şekilde güçlü bölümlerin tepesinde.
Data'nın bir çocuk olarak tasarlanması, Worf'un Klingon İmparatorluğu'nu korumak için onursuzluğu kabul etmesi ve Picard'ın bir proto-Vulkan gezegenine tanrı olmadığını kanıtlaması gerektiğinden sezona ayrıca önemli karakter gelişimi damgasını vurdu. Gate McFadden, Dr. Crusher olarak geri döndü ve aniden hiç gitmediğini hissetti. Reg Barclay ilk kez ortaya çıktı, Mark Lenard'ın Sarek rolündeki kameo, orijinal dizi oyuncularından uzun bir dizi verimli kamera hücresi başlattı. Johnathan Frakes bu sezon ilk bölümünü yönetti ve uzun bir sinema geleneği başlattı. yürüyüş kamera arkasında şap. Ve her şey efsanevi Her İki Kelimenin En İyisi Bölüm 1 ile sona erdi. Jean-Luc Picard görünüşte durdurulamaz Borg tarafından asimile edildi.
5. Sezon
hakkında her şey Bir sonraki nesil zarif bulmaca kutusu bölümleri, dünya inşa eden destanlar ve karakterleri geliştiren kişisel hikayelerle 5. Sezonda bir araya geldi. Bay Spock, orijinal mürettebata resmi bir vedanın parçası olan Unification'a geri döndü. Uzay Yolu VI birkaç hafta sonra. Teğmen Ro ilk çıkışını yaparken, Tasha Yar'ın yarı Romulan kızı Sela, ölen güvenlik görevlisinin eski ekip arkadaşlarına musallat olması için başka bir yol buldu. Ben, Borg, Collective'in zırhındaki ilk çatlakları ve serinin ilk X-B'sinin tanıtımını buldum.
Ancak diğer tüm faktörlerden daha fazla, Sezon 5, Patrick Stewart'ın parlamasıydı. Üç vitrin bölümü, onun statüsünü ekipte eşitler arasında birinci olarak noktaladı. Darmok ve The Perfect Mate, ona sırasıyla Paul Winfield ve Famke Janssen'de müthiş bir yardımcı yıldız verdi, sondan bir önceki bölüm The Inner Light ise en iyilerden biri olarak gösteriliyor. yürüyüş her türlü bölüm. İnanılmaz bir sezon için yüksek bir noktaydı. Yıldız Savaşları aniden sihirle ortaya çıkabilirdi.
