Dışarıdaki en kötü veya en saldırgan isekai anime olmasa da, Kılıç Sanatı Çevrimiçi en hafif tabirle eşit parçalar tartışmalı ve kutuplaştırıcıdır. Bu, pek çok şeyden kaynaklanmaktadır, merkezi oyunu tartışmasız endişelerinin en küçüğüdür. Yine de bu, iyi bir sorgulamadan güvenli olduğu anlamına gelmez.
Evrende, SAO, yalnızca NerveGear olarak bilinen gelişmiş VR konsolu kullanılarak oynanabilen, Devasa Çok Oyunculu Çevrimiçi Rol Yapma Oyunu (veya VRMMORPG) Sanal Gerçekliktir. Bir kez bağlandıklarında, oyuncular, bir video oyunu oynamış olan herkesi kelimenin tam anlamıyla rahatsız edecek macera, ölüm ve saçma sapan şeylerle dolu bir dünyaya girerler.
10Telif Hakkı Yasaları Bir Kabus Olur
Animenin sonunda, Kirito, kısaca SAO'nun oyun motoru olan The Seed'e yeteneklidir. Bu, herkesin istediği herhangi bir VR dünyasını oluşturmasına olanak tanır, bu nedenle Kirito bu bilgiyi çevrimiçi olarak ücretsiz olarak yükleyerek dünyayla paylaşır. Sorun şu ki, Argus (SAO'nun orijinal yayıncıları) buna asla izin vermedi. Oyun dünyasının dışında, bu, birçok başarılı olayı imkansız kılacak büyüklükte telif hakkı davalarına yol açacaktır.
The Seed, SAO varlıkları kullanılarak yapıldı, yani onu kullanarak yapılan VR dünyaları, oyunun mevcut sahipleri Ymir'in telif haklarını ihlal ediyor. Yine de bir şekilde, Ymir'in doğrudan rakibi olan Augma VR cihazı, patron canavarlar ve görünümler gibi SAO varlıklarını geri dönüştürdü. Ymir, Augma oyunu Ordinal Scale'in bunu yapmasını engellemekle kalmaz, aynı zamanda SAO Vakası'ndaki varlıkların geri dönüştürülmesi konusundaki tartışmaların miktarı da oyunun var olmasını engellerdi.
9Kullanıcı Arayüzü Clunky
SAO'nun kullanıcı arayüzü, RPG'ler için pratik olmadığı için korkunç değil. NerveGear'ın gelişmiş düşünce temelli arayüzünün bu nitpick'leri ortadan kaldıracağı düşünülebilir, ancak görünüşe göre geliştiriciler onları korudu. Birincisi, açılır menüler çok minimalist, bu da herhangi bir zamanda tüm bilgilere ve öğelere erişmeleri gerektiğinden RPG oyuncuları için bir sorun. Bunu şununla karşılaştır World of Warcraft'ın aşırı yüklenmiş menüler.
Diğer sorunlar, oyuncunun çevre birimlerinin dışına yerleştirilen yaşam çubuklarını ve yalnızca yorucu el hareketleriyle erişilebilen oyun içi menüleri içerir. En garip kısım, SAO'nun oyuncunun iç çamaşırlarına kadar soyunmasını gerektirdiğinden, teçhizatın nasıl donatıldığı ve başka türlü. Bu sadece can sıkıcı değil, aynı zamanda ucuz hayran servisi için ince örtülü bir bahane.
8DPS Oynanabilir Tek Sınıftır
RPG'lerle ilgili en temel şeylerden biri, sınıf çeşitliliğinin bir zorunluluk olmasıdır. Her DPS (Saniyede Hasar) saldırganı için savunma oynayacak bir Tank ve herkesi hayatta tutan bir Şifacı vardır. Ancak bir RPG olmasına rağmen, SAO görünüşe göre bu notu kaçırdı çünkü kelimenin tam anlamıyla her oyuncu başka bir şey seçme seçeneği olmayan bir DPS savaşçısı.
Kirito ve diğer herkesin elindeki tıbbi iksirlere verilen şifa ile şifacılar pratikte yoktur. Ne kadar az Tank var, sadece kalkanları olan DPS adamları var, belirlenmiş savunma karakterleri değil. SAO'nun özel bir oyuncu tabanını nasıl çekeceği, özellikle RPG topluluğunun sadece üçte birine hitap ettiği düşünüldüğünde, bir sırdır.
7Denge Dengesi Yok
SAO'nun oyun olarak en büyük hatalarından biri, oyun içi dengenin olmamasıdır. Oyuncu-Oyuncu (PVP) dövüşleri, kelimenin tam anlamıyla her zaman gerçekleşebilir ve aşırı güçlü oyuncuların bir seviye atlama için acemilere acımasızca zorbalık yapmasına izin verir. Bu nedenle, gerçek hayattaki MMO RPG'leri, sadece işleri adil tutmak için, düşük seviyeli bir oyuncunun vazgeçebileceği davetler yoluyla PVP'lere izin verir.
Bu dengesizlik ALfheim Online (ALO) ve Gun Gale Online'da (GGO) daha kötü, çünkü ALO'nun sınıf/yarış sistemi bazı oyunculara bir karakter seçtikleri andan itibaren haksız avantaj sağlıyor. Benzer şekilde, GGO'nun bir istatistik sistemi vardır, bu sistem düzgün bir şekilde kullanılırsa, bir oyuncuyu durdurulamaz bir silahşöre dönüştürür. Gerçek oyuncular, Kirito gibi inanılmaz derecede tanrısal biriyle karşılaşsa, oyunu bırakır ve bir daha asla geri gelmezlerdi.
6Anti-Kristal Bölgeler Korkunç Oyun Tasarımıdır
SAO'da kristaller, oyuncuların savaşın ortasında iyileşmesini ve ışınlanmasını sağlayan önemli bir kaynaktır. Bunlar, adından da anlaşılacağı gibi, düşmanlarla dolu bir odada kristalleri yasaklayan zindanın Anti-Kristal Bölgelerinde etkili bir şekilde işe yaramaz. Bu sadece tehlikeli değil, aynı zamanda aptalca adaletsiz.
Bir oyuncunun önce hileli bir hazine sandığını açması gerektiğinden, Anti-Crystal Zone'u tetiklemenin tek yolu kazadır. Bu sadece gelecekteki keşifleri caydırmakla kalmaz, aynı zamanda oyuncuları tam anlamıyla hiçbir şey için cezalandırır. Kısacası, Anti-Kristal Bölgeler, geliştirme aşamasını asla aşamamış olması gereken kötü bir fikirdir.
5Görünüşe göre, Kaynak Koduna Sadece Kirito Erişebilir
En kutuplaştırıcı anlardan biri Kılıç Sanatı Çevrimiçi Kirito'nun Yui'yi hayatta tutmak için oyunun kaynak koduna erişerek ölüme meydan okuduğunu görür. Bu, herhangi bir duygusal riskin etkili bir şekilde geçersiz kılınmasının yanı sıra, Kirito'nun SAO'da kapana kısılmış herkesi kurtarmak için bunu neden hiç yapmadığı ve neden başka hiç kimsenin bunu yapamadığı sorusunu akla getiriyor.
Gerçek oyun endüstrisinin bir NerveGear üretmesine daha yıllar varken, SAO bizimki gibi teknolojik olarak çağdaş bir dünyada mevcuttur. Nasıl oluyor da oyuncu yapımı modların ve siber saldırıların bir oyun normu olduğu dijital çağda, Kirito'dan başka hiç kimse SAO'nun komut istemini kullanmayı düşünmedi? Ayrıca, bunlar günümüzün çevrimiçi savaş alanlarında olağan sıkıntılarken nasıl oluyor da kimse hile yapmak veya bot kullanmak için beyin dalgasını bulamıyor?
4SAO ve VRMMORPG'ler Finansal Bir Bomba Olmalı
Animeye göre, SAO'nun ilk oyuncu tabanı, oyunun çıkışına kadar satılan 200.000 NerveGears ile 10.000 oyuncudan oluşuyor. Gerçekçi olarak, SAO başarısız oldu Nintendo'nun beceriksiz Virtual Boy'undan daha kötü (en iyi ihtimalle 770.000 adet sattı). Buna ve birçok PR kabusuna rağmen, SAO ve VRMMORPG'ler bir şekilde hala yan ürünler ve canlanmalar elde etmek için yeterince alakalı.
Bunu, oyundaki isimsiz çocuk kart oyunuyla karşılaştırın. Yu-Gi-Oh!, gülünç bir şekilde mantıksız olan, en azından büyük bir multi-milyar dolarlık şirketin desteğiyle küresel bir fenomen olarak hikayede haklı. Bu arada SAO, ilk günden mantıksal olarak asla hayatta kalamayacak bir felaketti.
3Ölümcül NerveGear Halka Açık Olarak Satıldı
Bir SAO oyuncusu oyun içinde ölürse veya zorla oturumu kapatmaya çalışırsa, NerveGear'ları kelimenin tam anlamıyla beyinlerini kızartır. Oyunda mahsur kalan 10.000 oyuncu ve dolaşımdaki 200.000'den fazla ünite ile bu, NerveGear'ın ölümcül bir silah olarak satıldığı anlamına gelir - bu, anime dünyasında veya herhangi bir mantıklı gerçeklikte imkansız olmalıdır.
SAO Olayının arkasındaki tek kişi Heathcliff/Kayaba Akihiko (oyunun yaratıcısı) olsa bile, kullanıcılara zarar vermek için açıkça tasarlanmış binlerce ölümcül NerveGear'ın satıldığı gerçeği devam ediyor. Bu canice konsolların nasıl olup da devlet kurumlarını ve güvenlik kurullarını herhangi bir tepki veya geri çağırmaya yol açmadan geçmesi, en hafif tabirle, sadece dikkatsiz bir gözetimden daha fazlasıdır.
ikiBir Bodycount'a Rağmen SAO Popüler Kaldı
En iyi ihtimalle, SAO Olayı iki yıl boyunca kendi dünyasında binlerce oyuncuyu tuzağa düşürdü ve yaraladı. Resmi olarak, bu olaylar sırasında 3.853 oyuncu öldü ve bu sayının yarısı sadece ilk ayda hayatını kaybetti. Yine de SAO, özel bir hayran kitlesini çekecek ve tüm evrende bir franchise oluşturacak kadar popülerdi.
Tüm hesaplara göre, SAO sadece şimdiye kadarki en nefret edilen video oyunu olmayacak, aynı zamanda franchise'ını, şirketini ve genel olarak tartışmalı bir şekilde oyun oynamayı da öldürecekti. Bu göz kamaştırıcı paradoks, karakterlerin yaşadıkları her şeye rağmen heyecanla bir sonraki SAO ve/veya VRMMORPG trendine atladıkları animede zar zor kabul ediliyor. Ya kısa dikkat süreleri vardır ya da bir VR ölüm arzusu vardır.
1NerveGear (Bir şekilde) Kullanıcıları Hayatta Tuttu
NerveGear, gerçekçi ve sürükleyici bir dünya yaratmak gibi (şu anda) imkansız başarılar elde edebilen kurgusal bir VR konsolu olsa da, yapamayacağı bir şey oyuncularını uzun bir süre hayatta tutmaktır. Konuyla ilgili olarak, SAO Olayının kurbanları temelde iki yıl komada kaldı.
NerveGear sadece etkileyici bir VR konsolu; temel vücut fonksiyonlarını destekleyemez. Kapana kısılmış oyuncuların açlıktan, yavaş yavaş zayıflayan bir bağışıklık sisteminden veya önceden var olan koşullarından nasıl muzdarip olmadığı, en iyi ihtimalle sadece görmezden geliniyor. Tıbbi olarak konuşursak, oyuncuların çoğu hikayenin yarısından önce doğal sebeplerden ölmüş olurdu.
