Süpermen/Batman: Kıyamet önceki Superman/Batman animasyon filmi gibi bir travesti değil, Halk Düşmanları , oldu. Duyarlılığıma bir hakaret ya da 80 dakikalık bir korku şenliği değildi. Ama özellikle iyi bir film de değil ve hantal anlatım, zayıftan düpedüz kafa karıştırıcı karakterizasyon, anlamsız diyalog ve şaşırtıcı derecede özensiz animasyon da dahil olmak üzere çok sayıda günahı omuzlarında taşıyor.
Oradan Darkseid tarafından kaçırılır ve Darkseid onun beynini yıkamaya çalışır, böylece onun elit onur muhafızı olan Kadın Furylerin lideri olarak Big Barda'nın yerine geçebilir (her ne kadar yaptıkları tek şey birbirleriyle savaşmak olsa da). Filmin son üçte biri, Kara'yı kurtarmak için Apocalypse'e sızan Superman, Batman ve Wonder Woman'ın (Barda ile birlikte) kahraman üçlüsünden oluşuyor.
Karakterlerin motivasyonlarının ve ahlaklarının arsa fantezilerine göre değişmesine yardımcı olmuyor. Yolun yarısında, kahramanların ve bir grup Amazon'un bir Doomsday klon ordusunu boşa harcamak zorunda kaldıkları bir sahne var. Canavarları sakatlamak ya da öldürmek konusunda pek endişeleri yokmuş gibi, tamamen onların içine girdiler. Batman bile Gimli boyutunda bir baltayla bir çoğunu hackleyebilir. Sonuçta ortaya çıkan katliam, daha sonra Diana'nın 'zaten gerçekten hayatta değillerdi' (yani kanamadılar) demesiyle kolayca süpürülür, ancak o kılıcı ilk sallamaya başladığınızda bunu gerçekten bilmiyordunuz, değil mi? Ve en azından bazılarınızın öldürmeye karşı bir tür kodu olması gerekmiyor mu?
DC'nin Supergirl yenilemesi, karakterin oldukça açık bir şekilde cinsel ve cinsiyetçi tasviri nedeniyle başlangıçta ateş altında kaldı. Geçmişteki DCU filmleri, bu özel fanboy nişine hizmet etmekten tam olarak kaçınmamış olsa da, kıyamet neyse ki nispeten iffetli bir meseledir. Bununla birlikte, Kara'nın Clark'a bir Dünya kızı olmayı öğrenmek istediğini söylediği affedilmez sahneden bahsetmek gerekir. onu alışverişe götürür ayakkabı ve giysiler için, çünkü hiçbir şey akılsız tüketim gibi 'modern Amerikan kadını' diyemez.
Genel olarak ses çalışması, filmin en önemli noktalarından biridir. Oyuncu kadrosundaki herkes kendilerini iyi bir şekilde eşitliyor, özellikle Kevin Conroy Batman olarak, Tim Daly Superman olarak ve Andre Braugher Darkseid olarak. Ne yazık ki, oyuncuların çoğu, özellikle de Darkseid'i, yaratıcısı Jack Kirby'nin öngördüğü büyük, Makyavelci diktatörden daha çok ayın ortalama süpervizörü gibi çıkan Braugher olmak üzere, yaratıcı olmayan, klişe diyaloglardan kötü bir şekilde yararlanıyor.
DVD ayrıca olası bir kaçırma olayını önlediği ve Merlyn ve Kont Vertigo ile savaştığı bir Green Arrow kısa filmiyle birlikte geliyor. Sorun değil, Green Arrow hayranları kesinlikle beğenecek, ancak dürüst olmak gerekirse, sadece omuz silkmenin ötesinde bende pek bir izlenim bırakmadı.
Dikkatimi çeken ve iyi bir şekilde olmayan şey, her ikisi de arka dişlerimi diken diken eden bir çift kendini tebrik belgeseli oldu. İlki, Jack Kirby'nin, Kirby ve onun şaheseri hakkında konuşmaktansa bir kötü adam Darkseid'in ne kadar havalı olduğunu size satmaya çalışmak için daha fazla zaman harcayan orijinal Dördüncü Dünya destanı üzerine. Walter Simonson ve Bruce Timm müteşekkir bir içgörü sunarken, diğer herkesin söyleyecek önemli bir şeyi yok. Aslında, çoğu zaman bir şeyleri yanlış anlarlar. Mark Evanier veya sayısız Kirby bilginlerinden herhangi biri müsait değil miydi? Efsanevi arketipler ve X karakterinin veya Y hikayesinin büyüklüğü hakkında sonsuz banallikler fışkırtmak için Dan DiDio'yu ve WB personelinin geri kalanını sürekli olarak dışarı atmalı mıyız?
Süpermen/Batman: Kıyamet anları var - son savaş, ara sıra Batman'den hızlı bir tek astar - ama sonuçta katı eğlenceye benzeyen herhangi bir şeyle tutarlı olmayan garip bir şekilde kopuk ve garip bir film. Yaklaşan All-Star Superman filminde daha iyi şanslar diliyoruz.
