irfanında Zindanlar ve Ejderhalar , iblisler ve iblisler, alt planların sakinleri olan iki benzersiz iblis düzenidir. Abyss'in uğuldayan derinliklerinden Demon Lords, asi küçük iblisleri kana susamış ordular halinde toplar. Onların altında, Başdevil Asmodeus, iktidar koltuğu olan Baator'un Tahtı'ndaki şeytan lejyonlarını yönetir. Her ikisi de kötülüğün özüdür, ancak karşıt doğaları, iblisleri ve şeytanları Kan Savaşı olarak bilinen inanılmaz bir şiddet döngüsüne girmeye yöneltmiştir.
Kan Savaşı'nın kıvılcım yaratan olayı zamanla kaybedildi, ancak birçok bilge, her iki tür iblis'in içsel doğası nedeniyle devam ettiği konusunda hemfikir. İblisler, gerçekliği ortadan kaldırmaktan başka bir şey istemeyen, eşsiz gaddarlığa sahip varlıklardır. Herhangi bir biçimde düzeni küçümserler ve mümkün olduğu kadar çok kaos ekmeye çalışırlar. Şeytanlar, çoklu evrene düzen getirmeye çalışan, her şeyi Asmodeus'un iradesine boyun eğdiren tiranlardır. Açık, militarist bir hiyerarşileri var. İblisler her zaman yükselmek için fırsatlar ararken, daha iyilerinin emirlerini yerine getirirler. Şeytanlar ayrıca kötü varlıkların ruhlarından dövülür ve sürekli artan saflarına çekilir.
Dokuz Cehennemin ilk katmanı olan Avernus, savaşın en belirgin muharebe alanıdır. Abyss, tüm alt düzlemleri birbirine bağlayan ve iblislerin istila etmesi için mükemmel bir yol sağlayan Dokuz Cehennem ve Styx Nehri'nin üzerinde yer alır. Bazen, Şeytanlar yukarı doğru iter ve iblislerle kendi evleri Abyss'te savaşırlar. Topraklar tekrar tekrar fethedilip, kaybedilip sonra tekrar fethedildiği için savaşın savaş hatları sürekli dalgalanıyor. Bu, Kan Savaşı'nın bazen Büyük Dans olarak anılmasına neden oldu.
Savaş, alt uçakların sınırlarından kaçmayı ve maddi düzleme yayılmayı başarır. İblis Lordlarına ve İblis Prenslerine tapan fani tarikatçılar, patronları için ajanlar olarak hareket eder, sık sık suikastlar gerçekleştirir, güçlü eserler tedarik eder veya iyilik kazanmak için karanlık ritüelleri yürürlüğe koyar. Ortaya çıkan herhangi bir sır, bir tarafın diğerini nihayet devirmesine izin verecek kazanma avantajına yol açabilir.
Şeytanların ve iblislerin sürekli savaş halinde olması iyi bir şey gibi görünebilir, ancak ölümlüler alemine ulaştığında etkileri genellikle yıkıcıdır. Her iki tarafın da ikincil hasar endişesi yoktur ve hiçbir düşmanın hayatta kalmamasını sağlamak için tüm köyler genellikle yerle bir edilir.
Takviye eksikliği de yok. İblisler, Abyss'in anlaşılmaz kaosundan doğar ve hayatta kaldıkça güçlenir ve şekillenir. Şeytanlar ise, şeytani sözleşmeye bağlı olanların veya hayatta çok kötü olan varlıkların ruhlarından oluşur ve kendilerine sürekli büyüyen lejyonlara katılma teklifi verilir. İşleri daha da karmaşık hale getirmek için, bir iblis ancak kendi uçağında gerçekten öldürülebilir.
Avernus'ta öldürülen bir iblis dağılacak ve tamamen restore edilmiş Abyss'e geri dönecek. Aynı şekilde, Abyss'te ölen herhangi bir şeytan uyanacak ve kendilerini bir kez daha asker arkadaşlarının arasında bulacaklardır. Dövüşlerin çoğu Nine Hell'in ilk katmanı Avernus'ta geçtiğinden, şeytanlar için kötü bir anlaşma gibi görünebilir, ama aslında bunu tercih ediyorlar.
Şeytanlar kurnaz taktikçilerdir ve Abyss'e çok fazla iterlerse, erzak ve uygun güç akışını sağlamanın çok zor olacağını biliyorlar. Abyss'te öldürülen bir şeytan geri dönebilir, ancak güçlü silahları ve zırhları geride kalacaktır. Ayrıca, şeytanlar her zaman yozlaştırmak için ruhlar ararlar. Hayat olduğu sürece, şeytanlar sürekli yeni birlik arzı sağlayabilir.
İblisler, genellikle akılsız bir canavar olarak tasvir edilseler de, sanıldığından daha kurnazdırlar. Aynı krallığa tekrar tekrar saldırmak delilik gibi görünebilir, özellikle de onların hor gördüğü düzeni örnekleyen başka alemler varken. Şeytanlar, meleklerin ve iyilik tanrılarının evi olan haklı Celestia Dağı'nı kolayca istila edebilirdi. Ancak bunu yapmak şeytanların eline geçecektir.
İblis Lordları, başka bir diyarı, hatta iyi bir diyarı işgal etseler bile, şeytanların katılıp yardım edeceklerini, sırf şeytanlara karşı zaferi garantilemek için göksel varlıklarla ittifak kuracaklarını biliyorlar. Şeytanlar bu duygunun karşılıklı olmadığını biliyorlar. Şeytanların savunmasına gelen hiçbir iyi güç yoktur. Saldırılarını Dokuz Cehenneme yoğunlaştırarak şeytanların gücünü sınırlarlar.
Şeytanlar, diğer tüm alemlerin sakinlerinin onlara minnettarlıklarını borçlu olduklarına inanarak, savaştaki rollerini gururla alırlar. İblisler şans verilse her şeyi bozarlardı ve uçakların barış içinde var olmaya devam etmesi yalnızca onların sarsılmaz disiplini sayesinde olur. Tabii ki, sağladıkları herhangi bir güvenlik göz ardı edilme eğilimindedir, çünkü şans verilirse, şeytanlar uçaklara iner ve tüm yaşamı boyun eğdirir.
Gehenna'nın yugolotları gibi diğer alt planlardan gelen iblisler de paralı asker olarak işe alınır. En yüksek teklifi veren kim olursa olsun, iblisler veya şeytanlar için savaşacaklar. Kavgaların çoğu evlerinin dışında gerçekleştiğinden, yugolotlar için iyi bir anlaşma. Avernus of the Abyss'te ölürlerse, basitçe Gehenna'ya geri dönerler. Yugolotlar kendi uçaklarında savaşmak ve kalıcı ölüm riskini almak konusunda isteksizdir, bu nedenle böyle bir savaşta hizmet vermelerini sağlayacak herhangi bir sözleşme oldukça maliyetli olacaktır.
Birçok canlı varlık arasında, eğer bir taraf diğerine üstün gelirse, kalan tarafın hedeflerine ulaşma şansının gerçekten olabileceğine dair meşru bir korku vardır. Bu, Denge adlı bir felsefenin gelişmesine yol açmıştır. Dengenin taraftarları, şeytanlar ve şeytanlar arasındaki açmazın her ne pahasına olursa olsun devam etmesi gerektiğine inanırlar. Dengeyi tamamen kucaklamak için Kan Savaşının muazzam kapsamını anlayabilecek bir varlık gerektirir.
Dengenin Takipçileri bir elleriyle bir kasabayı iblislerden kurtaracak ve diğer elleriyle iblislerin kısır savaş ağalarının ruhlarını talep etmesine izin verecek. Çoğu insan Dengeyi kafa karıştırıcı ve ahlaki açıdan tehlikeye atılmış bir ideal bulur. Ünlü büyücü Mordenkainen, Kan Savaşı'nın devam etmesi gerektiğine tamamen inanan, Denge'nin sıkı bir uygulayıcısıdır, böylece iblisler saldırılarını birbirlerine odaklayabilirler. Binlerce yıl süren Kan Savaşı bin yıl daha devam etmeye hazır olduğundan, çabaları şimdiye kadar boşuna olmadı. Her iki taraf da kazanırsa, bu hepimiz için kıyamet anlamına gelir.
