eğer gördüyseniz Baskın: Kurtuluş , yıldızı Iko Uwais'in ne kadar güçlü ve yorulmak bilmez olduğunu zaten biliyorsunuz. 100 dakikalık süre içinde Endonezyalı aktör muhtemelen 100 rakiple savaşıyor ve onları yenmesi kadar sonunda ayakta durması da neredeyse bir başarı.
Ancak destansı devam filmi için son Los Angeles basın gününde, yönetmen Gareth Evans' Baskın 2: Haydutlar , Uwais istemeden tek zayıflığının ne olabileceğini ortaya çıkardı: röportajlar. Her iki filmde de yaptığı tüm kıçı tekmelemeler hakkında tam bir gün sohbet ettikten sonra, o gazetecilerle savaşmış gibi yıpranmış görünüyordu.
Ancak şaşırtıcı bir şekilde Uwais, Spinoff Online ile sohbet etmek için toplandı ve kısa süre sonra keşfettiğimiz gibi, yeni sorularla yüzleşme olasılığıyla şaşırtıcı bir şekilde gençleşti. Bir çevirmenin yardımıyla filmin çekimlerinin çeşitli yönlerini araştırdı. Baskın 2 Bir dövüşçü ya da koreograf olarak değil de bir aktör olarak hangi zorluklarla karşılaştığını ve oyunculara nasıl yumruk atılacağını öğretmenin onlara nasıl yumruk atılacağını öğretmekten daha önemli olduğunu da içeren daha önce tartışmamıştı.
Spinoff Online: Gareth, bu filmde araba takibinin kendisi için başarması en zor şey olduğunu söyledi. Sizin için yeni veya özellikle zorlu bir meydan okuma neydi? Baskın 2 ?
Iko Uwais: Benim için hapishane ayaklanması, çamur sahnesi, çünkü kaygandı. Çok fazla çamur vardı ve yürümek zordu, dövüşmek bir yana. Dövüş sahnesinde 120 kişi vardı ve senkronize edilmesi gerekiyordu.
Bunu biraz daha kolaylaştırmak için hile yapmanın bir yolu var mıydı?
Hayır, hiçbiri.
Bu karakterin özünde ne var ve onun etrafında hareketler ve fiziksellik oluşturmanıza izin veren onun hakkında sizin için en önemli olan nedir?
Sahneden sahneye Gareth'e danışmam gerekiyordu, bu yüzden ondan ilham aldım. Ve her sahne farklıdır - [her] farklı duygulara sahipti.
Özellikle karakter için en önemli sahne olduğunu düşündüğünüz bir sahne var mıydı?
Bugün böyle sorulan ilk soru bu. 10.000 hayrandan kimse bunu ciddi olarak sormadı. Bunu gerçekten takdir ediyorum - bu çok iyi bir soru, seyircinin bu karakteri anlamasını sağlamaya çalıştığım soru. Polis memuruydum ama mafya dünyasına girmem ve polis kimliğimi gizlemem gerekiyordu. Ama restoranda aynı anda iki kişiyi oynadığım bir sahne vardı. O adamın yüzünü [ızgaraya] bastırırken Yuda oluyordum, ama sonra da düşündüm ki, bu gerçek ben değil. O kadar öfkeden ve her şeyden sonra aslında kötü bir adam olmadığımı, bir polis memuru olduğumu fark ettim ve bu rolü oynamaya ve izleyicilere anlamaları için göstermeye çalıştım. Aynı zamanda, kötü bir adam olmanın ve ardından iyi bir adam olmanın ve aradaki gri alanın karakterizasyonunu gösterebilirim. Bu benim için gerçekten çok zordu. Sonra patronumu aramak zorunda kaldığımda başka bir duygusal iniş ve çıkış oldu ve ondan sonra aynı anda eşimi aramak zorunda kaldım. Sadece bir atıştı, bu yüzden çok zordu çünkü duyguları birbiri ardına değiştirmek zorunda kaldım.
Dövüşlerin duygusal içeriği, yani her sekansın altında anlamlı bir şey olduğuna dair Gareth'e ne kadar güvendiniz?
Karakterler için Gareth'ten tavsiyesini istedim, ancak koreografi için bu bana kalmıştı - bununla ilgilenen bendim. Yani yarattığım her şey, hareketler zaten benim bir parçamdı, bu yüzden koreografi için oradaydım. Ama duygusal kısım için, hangi duygunun oynanması gerektiğini söylemesi için Gareth'e güvendim.
Koreograf ve sanatçı olarak gerçekçi bir şey yapmakla kamerada harika görünen bir şey yapmak arasındaki çizgiyi nerede çiziyorsunuz?
Yine güzel bir soru (gülüyor). Ama iyi olanı kamera önünde dahil etmem gerekiyordu, çünkü kısa bir yumruk zayıf görünecek, ama uzun bir vuruş, gerçekte daha zayıf olsa da, kamerada daha güçlü görünüyor. Bu yüzden düşünmem ve bu hareketleri, çok daha büyük hareketleri birleştirmem gerekiyordu, böylece kamera tarafından daha iyi yakalanabilirdi. Gerçekte olmasına rağmen, tam tersi. Ama şimdi Gareth'in aklını okuyabiliyorum - ne yaratabileceğimi biliyor ama ben de onun ne istediğini biliyorum. Ve Gareth, hareketlerimin nasıl olacağını zaten biliyor, böylece onu yakalayacak açıları yaratabiliyor - böylece birlikte çok iyi çalışabiliriz. Ve Gareth'in çok fazla esneklik içerenleri sevdiğini biliyorum, bu yüzden onları yaratıyorum.
Film, rakiplerinizin becerilerini doğru bir şekilde değerlendiriyor mu? Gerçek hayatta bu yeteneklere sahip insanlarla karşılaşsaydınız, filmde göründükleri kadar sert olurlar mıydı?
Filmde gerçekte olduğundan daha zor. Gerçekte, bu bizim için daha iyi, çünkü aynı seviyedeki insanlarla savaşsak bile kazanma olasılığı muhtemelen daha iyi çünkü kamerada hareketleri [belirli bir şekilde] gerçekleştirmemiz gerekiyor.
Oyuncuları harekete geçirmek için eğitmek yerine, aktörleri savaşmak için eğitmenin avantajları ve dezavantajları nelerdir?
Bir sürü dövüş sanatları öğretmeni ve bir sürü okul var ve insanlar çok iyi olduklarını iddia ediyorlar ama daha önce hiç kavga edip etmediklerini sorguluyordum. Çünkü yeni öğrenmiş olsalar ama asla kavgaya karışmamış olsalardı, refleksleri olmazdı ya da doğal olarak tepki veremezlerdi - bu yüzden filme dahil olduklarında, olması gereken hareketleri yaratamazlardı. daha gerçekçi. Gerçek bir kavgaya karışmışlarsa, nasıl hareket edeceklerini, nasıl eğileceklerini, farklı açılardan ve farklı şekillerde biliyorlar. Ayrıca yumruklanmanın veya vurulmanın nasıl bir his olduğunu biliyorlar, bu yüzden nasıl tepki vereceklerini biliyorlar. Ve bu daha gerçekçi bir koreografi yaratacaktır. Endonezya'da bile kimse bu soruları daha önce gündeme getirmedi - gerçekten iyi.
Koreograf olarak bu sizden ne istiyor? Onları yumruk yemeye alıştırmak zorunda mısın yoksa sadece hareketleri nasıl yapacaklarını eğitebilir misin?
Yumruklandıklarında doğru tepki vermezlerse veya bunu önemsiz göstermeye çalışırlarsa, kamera bunu [dramatik biçimde] çekemez. Yani mideme bir darbe alsaydım nasıl tepki verirdim. Yüzüne vur, nasıl tepki verirdim. Biri seni tekmelediğinde nasıl düşersin, o vuruşlara verilen tüm tepkileri düşündüm. Nasıl düştüğünüzü bilmek gerçekten önemlidir, böylece incinmezsiniz.
Sonuç olarak, bu filmlerle ilgili en büyük zorluk nedir? Dövüşlerin koreografisini mi yapıyor? Karakterine dikkat ediyor musun? Nedir ki, doğru yaparsanız, diğer her şey yerli yerine oturur mu?
En zorlu şey, ilk filmden ve üçüncü filmden farklı bir koreografi oluşturmaktır. Her film farklıdır, bu nedenle monoton veya tekrarlayıcı olmayan farklı hamleler yapmak zordur.
Bir öncekinin ortasındayken, üçüncü film için ne yapmanız gerektiğini ne kadar sürede bilebilirsiniz?
Hikayeye bağlı. Gareth ikincisinden daha agresif bir şey istiyorsa, o zaman hikayeye uygun olarak yaratacağım şey bu.
Raid 2: Berandal belirli şehirlerde oynuyor.
