herhangi birine sor Yıldız Savaşları serideki en kötü filmin ne olduğuna hayran olun ve cevap genellikle iki seçenekten birine gelir: 1989'lar Star Trek V: Son Sınır ve 2002'ler Uzay Yolu: Düşman. Eleştirmenler, gişe felaketleri ve yıllar içinde itibarlarında çok az iyileşme ile birlikte her biri franchise tarihinde düşük bir noktaya işaret ediyor ve sona yaklaşıyordu. Yıldız Savaşları iyi, en azından büyük ekranda.
Hangisinin daha kötü olduğuna karar vermek bir fikir meselesidir ve bireysel hayranların birini diğerine tercih etmemek için kendi sebepleri vardır. Ancak farklılıkları, ince olsa da, net bir kazanana işaret ediyor. kadar kötü düşman idi, kendi yaratmadığı sorunlarla boğuşuyordu. Son sınır , diğer taraftan, başlangıcından itibaren mahkum edilmiş olabilir.
The Final Frontier ve Nemesis En Kötü Haliyle Star Trek
Star Trek V: Son Sınır William Shatner'ın yönettiği, Bay Spock'ın daha önce bilinmeyen kardeşi Sybok'un izniyle, Tanrı'yı evrenin merkezinde bulmakla ilgili gülünç bir hikayeyi benimsiyor. Duyguları ve Sulu ve Uhura gibi cesur arkadaşların Kirk'e hesaplı ihanetini kucaklayan bir Vulkan tarikatı gibi kanonları kıran vahiyleri içeriyordu. Shatner'ın sağır yönü, şakaların düz kalmasını, aksiyonun ucuz ve basit hissettirmesini ve son vahiyin sonundan çok fazla ödünç alınmasını sağladı. Oz sihirbazı . Etkiler de korkunçtu; bu, önceki tarafından belirlenen güçlü standart göz önüne alındığında şaşırtıcıydı. Yıldız Savaşları filmler.
düşman, daha az gülünç olsa da, hala titrek fikirlerden ve kötü uygulamadan muzdaripti. Sevmek Uzay Yolu V , ne yapacağını bilmediği kanon sarsıcı açıklamalar içeriyordu. Bu durumda, daha önce bilinmeyen Remans, aniden Romulan kültürünün ayrılmaz bir parçası haline geldi. Ayrıca, Trekkies'te yalnızca zorlama hissettiren şakaların yanı sıra kahraman ile düşmanı arasında hiçbir zaman gerçek gibi görünmeyen duygusal bir bağ da taşıyordu. Ama asıl olay, Spock'ın filmdeki ünlü ölümünün ucuz bir kopyası gibi hissettiren Komutan Data'nın - filmin sözde duygusal kreşendo'sunun ölümü olabilir. Uzay Yolu II : Khan'ın Gazabı .
Her iki film de, yalnızca düşük gişe rakamları için değil, aynı zamanda yol ayrımı için de neredeyse franchise katilleri olarak görülüyor. Yıldız Savaşları serbest bırakıldıklarında kendini buldu. Uzay Yolu V orijinal oyuncu kadrosu solmaya başladığında ortaya çıktı; Bir sonraki nesil çekiciliğini buluyordu ve Yıldız Savaşları her şeyi başlatan mürettebat olmadan bir gelecek düşündü. düşman benzer şekilde geldi Bir sonraki nesil mürettebat ilerliyordu ve yaratıcı mücadelelerin ortasında geldi Uzay Yolu: Kurumsal . Başarısızlığının kombinasyonu ve kurumsal end, franchise'da beş yıllık bir boşluk bıraktı ve yalnızca 2009'da Kelvin Zaman Çizelgesi'nin tanıtımıyla sona erdi.
Star Trek: Nemesis'in Daha Olumlu Nitelikleri Var
Yine de, yan yana bakıldığında, düşman franchise'ın kendisini daha fazla yansıttı Uzay Yolu V önceki filmde olmayan olumlu nitelikleri yaptı ve sundu. Örneğin Patrick Stewart, filmin kötü adamını oynayan ve o zamanlar az tanınan Tom Hardy'nin yaptığı gibi her zamanki gibi sağlam bir performans sergiledi. Görsel efektler de müthişti ve seyirciler eğlenmese bile oyuncu kadrosu eğleniyor gibiydi. Uzay Yolu V Öte yandan, Shatner'ı çok fazla şımarttı ve David Warner gibi güçlü destekleyici sanatçıları yapacak hiçbir şey bırakmadı.
İki yapım da her bir çaba hakkında çok şey anlatıyor ve yine karşılaştırma fayda sağlamaz. Yıldız Savaşları V. düşman gören uzun bir başarılı film ve televizyon programı dizisinin sonuna geldi. Bir sonraki nesil ekip ön planda. Ayrıca dört yıl sonra çıkış yaptı Uzay Yolu: İsyan , bu iki filmden biraz daha iyi olarak görülen, ancak yine de proforma olarak kabul edilen ve en iyi ihtimalle franchise'dan uzak bir film. kurumsal mücadele ediyordu ve arkasında üç başarılı seri daha varken, tüm serinin bir soluklanmaya ihtiyacı varmış gibi hissetti -- düşman kolektif ağırlığı yansıtıyordu.
Uzay Yolu V franchise'ın yaratıcı bir yüksek noktası olması gereken noktaya geldi. Orijinal ekip yaşlarını göstermeye başlarken, hala zaferini yeni bitirmişlerdi. Uzay Yolu IV . Ve birlikte Bir sonraki nesil kendi başına ayakta durmaya başlayan franchise, orijinal seriye benzemese bile, olasılıklarla canlı hissetti.
William Shatner, Star Trek V'e Mahkûm Oldu
Filmleri en çok farklılaştıran şey ise kendi gelişimleridir. yönetmeni Stuart Baird, düşman , deneyimli ve saygın biriydi, bu nedenle ürünü, hayal gücünden yoksun olsa da, yine de ustaca bir yetkinliğe sahipti. Ancak, Uzay Yolu V kısmen Shatner ve Nimoy'un orijinal dizi için yaptığı sözleşmelerdeki belirsiz bir madde nedeniyle ortaya çıktı. Her yıldızın diğerinin yaptığı her şeyi alma hakkı vardı ve Nimoy Uzay Yolu III ve IV , Shatner sırasının geldiğini hissetti. Baird'in kamera arkasındaki deneyiminden yoksundu ve filmin kusurlu veya çılgın bir Tanrı hakkındaki ana konsepti, orijinal dizinin sayısız bölümünde uzun uzadıya araştırılmıştı. Gene Roddenberry senaryoyu beğenmedi ve Spock ve McCoy'un ekibin geri kalanı gibi Kirk'e ihanet etmemesi için değişiklikler yapıldı - filmin en büyük alt planlarından birini tartışmaya açan takdire şayan bir hareket.
Kısacası, Uzay Yolu V bir karmaşaydı ve biten film, başından beri raydan çıkmış bir süreci yansıtıyordu. düşman , tüm kusurlarına rağmen, o feci çekirdekten yoksundu. Görüşler değişebilir, ancak hangi filmin daha çok kendi kendine açtığı yaralardan daha hızlı düştüğü konusunda, Star Trek V: Son Sınır şüpheli tacı tutar.
